Озарахш. Себе зи боғи Рӯдакӣ [Матн] / Озарахш. – Хуҷанд: Ношир, 2025. – 156 с.; 20 см. – 200 н. – ISBN 978-99985-60-88-8

  Мундариҷа: Накҳати рӯзгори бемонанд. – С.3-6; Эй дафтари боумед бикшодаи дил. – С.7; Кабӯтарбоз дар оби кабӯтарҳо шакар андохт. – С.8; Таронаи сапеда. – С.9; Бахудо, дур зи ту шаҳри муҳаббат холист. – С.10; Дод аз пайдои ман, сад дод аз пинҳони ман. – С.11; Хотираҳои абрӣ. – С.12-14; Агар рӯзе зи умрам монда бошад, дӯстат дорам. – С.15; Гуфтиям дар чашм ҷо шав, чашм, ҷонам, чашм, чашм. – С.16; Аз чашмасор омадам. – С.17; Бомҳо пасту баланд афтода дидам, бом-бом. – С.19; Бехабарему меравад давраи беҳтаринамон. – С.20; Доро. – С.21...

Аз Рӯдакӣ то Баёнӣ (сеҳри “ояд ҳаме”) [Матн]: шеърҳо / мурат ва муал. пешгуфтор Р.С. Худоёрзода; муҳ. масъул М. Муллоаҳмад. – Хуҷанд: Ношир, 2025. – 62 с.; 20 см. – 50 н. – ISBN 978-99985-60-57-4

Мундариҷа: Раҷабалӣ Худоёрзода. Табъозмоӣ анъанаи неки адабӣ. – С.3-13; Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ. – С.14; Абулқосим Фирдавсӣ. – С.14; Унсурӣ. – С.14; Амир Муиззӣ. – С.15; Адиб Собири Тирмизӣ. – С.15-16; Ҳаким Саноии Ғазнавӣ. – С.16; Анварии Абевардӣ. – С.16-17; Ҷалолуддини Балхӣ. – С.17-18; Сайфи Фарғонӣ. – С.18-19; Амир Хусрави Деҳлавӣ. – С.20; Адиб Шаҳобиддини Вассоф. – С.20-21; Ҳофизи Шерозӣ. – С.22; Ашрафии Самарқандӣ. – С.22-23; Озар Бекдилӣ. – С.23; Мирғуломалии Моили Татавӣ. – С.24-27; Хайронхонум. – С.27-28; Мирзо Асадуллоҳи Ғолиб. – С.28; Коони Шерозӣ. – С.29; Суруши Исфаҳонӣ. – С.29-30; Сипандии Самарқандӣ. – С.30-31; Шиблии Нуъмонӣ. – С.31; Зафаралихони Зафартахаллус. – С.32; Саид Обидшоҳи Таъсир. – С.32; Саидансори Ништари Лоҳурӣ. – С.32-33; Садриддин Айнӣ. – С.33-; Маликушшуаро Муҳаммад Такии Баҳор. – С.34-36; Саид Нафисӣ. – С.36; Пайрав Сулаймонӣ. – С.36-37; Сухайли Ҷавҳаризода. – С.37-38; Адими Шуғнонӣ. – С.38; Усмон Олим. – С.39; Пиримқул Сатторӣ. – С.40; Лоиқ Шералӣ. – С.41; Ширин Бунёд. – С.41-42; Ҳақназар Ғоиб. – С.43; Раҳматулло Исматӣ. – С.43-44; Ҷумъа Қувват. – С.44-46; Беранги Кӯҳдоманӣ. – С.46-47; Асрори Раҳмонфар. – С.47; Аҳлиддини Ҳисорӣ. – С.48; Дарвеш. – С.49; Паймон. – С.49; Алиҷони Сарбандӣ. – С.50; Исмоил Зарифӣ. – С.50-52; Мирсафолӣ. – С.52; Муҳаммадҳусейни Тасбеҳӣ. – С.52; Файз Маҳмуд. – С.52-53; Абдулҳай Комилӣ. – С.54-55; Ғайбулло Баёнӣ. – С.55-57; Адабиёти истифодашуда. – С.58-60

  Дар шаҳрҳои бузурги Сомониёни аҳди устод Рӯдакӣ китобхонаҳои гуногуне вуҷуд доштанд. Ин китобхонаҳо аз як тараф василаи таҳқиқ ва баҳси илмиро фароҳам месохтанд ва аз сӯйи дигар бунёди омӯзишие буд, ки ҷамъе аз устодону шогирдонро гирд меоваранд ва аз дастовардҳои илмӣ иттилоъ медоданд. Дар густариши нусхаҳои китобӣ дар китобхонаҳо нақши варроқон хеле бузург буд. Дар китобхонаҳо шахсоне ба унвони варроқ (дар Бағдод, носих) аз китобҳо нусха бармедоштанд [8:300].

  Варроқӣ як шуғли ҳирфаӣ ва роҳе барои касб ба ҳисоб мерафт, ки афроде, ҳатто аз муҳаддисон ва нависандагони бузург барои гузарони зиндагӣ бад-он машғул буданд, ҳарчанд ин кор чандон ҳам писандида ва судовар ҳисобида намешудааст. Абузайди Балхӣ – донишманди бузурги асри Сомониён рисолае дар сарзаниши касоне чун Абӯбакр ибни Алмустанир, ки аз муаллимон ва варроқон накӯҳиш мекард, навишт. Афзун барои вай китобе таҳти унвони «Рисолату-фил- мадҳулварроқату»-ро таълиф кард [1:275]. Гуфтори Абуҳотам варроқи нусхабардори нишопурӣ, ки панҷоҳ сол бад-ин кор машғул буд, гӯиё воқеияти талхи ин шуғл аст. Вай гуфтааст: «Варроқӣ пешае накӯҳида аст ва зиндагиам бо он дар ҳирмон, агар бизиям нонам нест ва чун бимирам кафан нахоҳам дошт» [8:443]. Аммо ба ҳар рӯй, афзоиши шумораи китобҳо ва фароҳам омадани маҷмуаҳои ғанӣ дар китобхонаҳо марҳун талоши варроқон буд. Абулъаббос Муҳаммад ибни Яъқуби Осам (даргузашта 346) муҳаддиси машҳур замоне дар кори варроқӣ буд ва аз ин роҳ такшиб мекард [10:290].

  Падари Абдулъаббос худ муҳаддис ва варроқи хушнавис буд [3:56].

  Оинаи ҷон [Матн]: аз ҳаёт ва фаъолияти профессор Низомиддин Муродӣ / мур ва муҳ. масъул Н. Ҳамробоев; ҳай. таҳ. М. Эҳсонзода, Г. Тӯраева, И. Раҳимов [ва диг]. – Хуҷанд: Ношир, 2025. – 336 с.; 25 см. – Матн ба забонҳои тоҷикӣ, русӣ, ӯзб, анг. – 150 н. – ISBN 978-99985-60-59-8

  Мундариҷа: Муродии Ҳуҷандӣ. Аё ту, нури поки дидаҳоям!. – С.12; Дар партави хирад ва ҳунар. (Ҳайати таҳририя). – С.13-19; 50 лет на стыке традиций: Профессор Низомиддин Муроди и его творческий путь. (Факультет восточных языков). – С.20-28; Ҷаҳони рангин. – С.29; Саъдуллохон Неъматзода. Мулк аз ҳунарманд ҷамол гирад! . – С.30-33; Матлубаи Мирзоюнус. Дӯсти донишвар ва хушмаҳзари мо. – С.34-38; Умеда Ғаффорова. Пайрави шоистаи падар. – С.39-42; Замира Ғаффорӣ. Марди адаб. – С.43-46; Абдураҳмон Тошматзода. Ровии хушсадо. – С.47-51; Умарҷон Алиев. Фарзанди донишманду барнодили падари бузургвор. – С.52-55; Насимҷон Ҳамробоев. Оиназамири хуршедназир. – С.56-69; Нурбой Жабборов. Олим камолотининг ҳаётбахш омиллари. – С.70-75; Малоҳат Эҳсонзода. Олими номвар ва таблиғгари арзишҳои ҷаҳонсоз. – С.76-80; Нуралӣ Нурзод. Соҳиби хулқи ҳасан гулҳо ба доман доштаст. – С.81-86; Муътабархон Шарифова. Муаллим чашми дилро боз созад. – С.87-91; Манучеҳра Кенҷазода. Муҳаббат ба илму дониш мароми ӯст. – С.92-98; Назирҷон Пӯлотов. Илмат ба амал чу ёр гардад. – С.99-102;

  Абевардӣ, А. Сад барги ғазал [Матн]: ғазалҳо / А. Абевардӣ; муҳ. Н. Нурзод. – Хуҷанд: Ношир, 2025. – 120 с.; 15 см. – 100 н. – ISBN 978-99985-60-27-7

  Мундариҷа: Пешгуфтор. – С.3-15; Ишқи ту дилро некӯ пероя аст. – С.16; Моҳ чун чеҳраи зебои ту нест. – С.17; Ишқи ту бе рӯи ту дарди дилест. – С.18; Макун эй дил, ки ишқ кори ту нест. – С.19; Азбаски кашида аз ту бедод. – С.20; Ҳар кас, ки зи ҳоли ман хабар ёбад. – С.21; Ишқи ту ҳар ки офият ба сар орад. – С.22; Ишқ ҳар меҳнате ба рӯй орад. – С.23; Ҷон нақши рухи ту бар нигин дорад. – С.24; Диламро андӯҳи ҷон менадорад. – С.25; Рӯи ту ороми дилҳо мебарад. – С.26; Эй монда ман аҳ ҷамоли ту фард. – С.27; Боз дастам ба зери санг овард. – С.28; Ҳар чиро бо ту кор даргирад. – С.29; Ҷоно, даҳони тангат сад тунги шаккар арзад. – С.30; Даст дар васли ёр менарасад. – С.31; На чу Ширин лабат шакар бошад. – С.32; Бе ишқи туам ба сар нахоҳад шуд. – С.33; Зулфат чу ба дилбарӣ даромад. – С.34; Рухи хубат худой медонад. – С.35; Ҳусни ту гар бар ҳамин қарор бимонад. – С.36; Дарди ту дило, ниҳон намонад. – С.37; Ишқи ту зи дил бурид натвонад. – С.38; Ҳар киро ишқат ба ҳам бармезанад. – С.39; Гар вафо бо ҷамоли ёр кунад. – С.40; Ҷон висоли ту тақозо мекунад. – С.41; Дил ба ишқаш рух ба хун тар мекунад. – С.42; Оламе дар раҳи ту ҳайронанд. – С.43;

  Олимов, А. Масканам дар домани кӯҳпораест [Матн] / А. Олимов; мурат. М. Алишехов; муҳ. Р. Муталлибов. – Хуҷанд: Ношир, 2025. – 240 с.; 21 см. – 150 н. – ISBN 978-99985-60-22-2

  Мундариҷа: Омӯзгори соҳибтаҷрибаю рӯзноманигори варзида. – С.3-15; Нӯҳ соядасти устод. – С.16-20; Дар остони саҷдагоҳ. – С.21-26; Шоираи дурандеш ва парҳезгор. – С.27-30; Аз “Риштабарон” то “Асарҳои мунтахаб”. – С.31-34; Қобилияте, ки зодаи фаросат аст. – С.35-41; Шавқи бачагӣ пешаи умр шуд. – С.42-45; Азми қавии Мирзоқурбон. – С.46-51; Пайдои гумкарда. – С.52-55; Ҳамқисмати Арбоб. – С.56-68; Як иқдоми хотирмон. – С.69-75; “Марди бегона”. – С.76-79; “Модарнома”-и Муаттар. – С.80-84; “Ёди ширин” бо соядастҳои муаллиф. – С.85-88; Равшанию гармии ҳар хонадон. – С.89-91; Умри ҷовиди ислоҳгар. – С.92-95; Назари раисбобо ба мактабу маориф. – С.96-104; Асарҳои бебаҳо. – С.105-107; Маъхази муҳим. – С.108-111; Арбоб тақдири моро бо Тоҷикистон пайваст, - гуфт Александра Агибалова. – С.112-114; Сиришти Қасри Арбоб аз дӯстист. – С.115-117; Ёр агар аҳл аст, кор саҳл аст. – С.118-121; Камоло дар ғазал дастам гирифтӣ. – С.122-125; Ҳофизи мумтоз. – С.126-130; Сурудаш дилнавозу руҳафзо. – С.131-132; Се пайроҳаи як муаллим. – С.133-136; Ашки сурури модар. – С.137-140; Касби авлодӣ. – С.141-143; Ҳавотоғ. – С.144-147; Ки гетӣ рашки ҳафт осмон шуд. – С.148-150; Панди падар роҳнамо. – С.151-155; Муждарасон. – С.156-157; Дандонпизишк. – С.158-159; Эъҷози дасти усто. – С.160-162; Чорумин насли як деҳқон. – С.163-165; Такягоҳаш меҳнату назм. – С.166-169; Вера-хола соҳиби чабера шуд. – С.170-172; Меросбари бобо. – С.173-174; Ифтихори аҳли деҳа. – С.175-176; Муомилаи хуш ҳам шифо мебахшад. – С.177-178; Мавзеи дилписанди мардум. – С.179-180; Токбури хушкор. – С.181; Ангурпарвар. – С.182-184; Ҳунари марди деҳқон. – С.185-188; Хомтоккунӣ ва марҳилаҳои он. – С.189-190; Сарчӯпон ва фарзандони ӯ. – С.191-192;